Sterke wind: vliegen of niet vliegen
Als Nederlander ben ik wel wat wind gewend. Niet zoals mensen op de Filippijnen het weten met hun tyfoons, maar echt veel meer dan mensen hier in Oostenrijk. Veel paragliders in Oostenrijk kunnen helemaal niet omgaan met harde wind. En dat hoeft ook niet, want vaak blijft het hier een zacht briesje door de bescherming die de hoge bergen bieden. Ja, met onweersbuien komen hier felle winden, maar alleen voor een paar uur. Deze week was echter alles anders!
De afbeelding bovenaan toont de wind over het Europese continent en hoe de Alpen de Italiaanse kant volledig afschermen van de wind. Maar aan de noordkant van de hoofdketen kan de wind doorkomen. Ik heb het gevoel dat dit in de zomer nauwelijks gebeurt, maar nu in de winter kwam de wind af en toe opzetten. Gistermorgen goed te vliegen en dan vanaf 13 uur onmogelijk. De grafiek komt van de paragliding burnair app en zwart betekent: niet vliegen. Onder die drempel heeft elke piloot zijn eigen limiet… velen starten niet boven 20 km/u wind. De meeste tandempiloten starten tot 28 km/u. Tot 38 kan ik aan, maar dan moeten we ook overwegen of de rest van de vlucht veilig zal zijn.
De video laat mijn bovengrens zien. Op de achtergrond zie je 2 solo paragliders die net hebben ingepakt om naar huis te gaan en verbaasd kijken dat ik nog ga starten. Natuurlijk alleen met de cobrastart die zo comfortabel is voor de passagier. Nou: deze week (en vandaag) was het in Zell am See Kaprun helemaal te gek… wind meestal te hard maar soms wel te vliegen. En ook nog eens extreem vlagerig. Het is beter om te vliegen bij 38 km/u niet te vlagerig dan bij 32 km/u zeer vlagerig. En verbazingwekkend genoeg slechts een paar honderd meter onder de bergtoppen: nul wind! En soms mist. Dit maakt ons werk als tandempiloot zo interessant!